Hirup sangsara jadi bagja

Sastra Tulisan - Di hiji kampung anu kateulahna Mekar Wangi kakoncara  kusuegeur hawana, hirup hiji budak anu ngaranana Eeng. Eeng teh mangrupakeun budak yatim piatu ti keur leutik. Indung bapana maot nalika Eeng masih orok. Hirup Eeng kaayaanana seudeurhana pisan. Sabeuneurna, manehna jalma nu bageur tur sopan, tapi kahirupan miskin ngajadikeun manehna sok teu dihargaan ku jalma sakampungna. Ti saprak leutik, Eeng tara ngeluh, sanajan susah. Manehna sok dagang di pasar bari merjoangkeun nasib.

Di kampung eta, aya hiji wanoja geulis pisan anu ngaranana Euis, putri ti Juragan Ukar, bos garmen nu pangbeunghar di kampung eta. Geus lila Eeng kasima ku Euis. Sanajan terang diri manehna miskin, hatena teu bisa nolak perasaan asih ka Euis.

Eeng sok nepungan Euis, bari sok ngadoakeun ti jero hate yen hiji poe Euis bisa jadi pendamping hirupna. Tapi kabeneran eta perasaan dibarengan ku teu kabendung, jeung akhirna Eeng nekat ngedalkeun asihna ka Euis.

“Hampura, Euis. Sanajan kuring teu sakumaha jalmi beunghar di kampung ieu, kuring bogoh ka didinya. Abdi bade nyoba sakumaha bisa supaya bisa ngabahagiakeun didinya,” ceuk Eeng dina hiji poean di tepi jalan ka kebon.

Baca juga :

1. Cerpen Sunda Sosobatan anu sajati

2. Cerpen Sunda Kahirupan teu salilana pait

Euis ningali Eeng bari mesem saeutik, tapi ceuk Euis teu kanyahoan kumaha balasanna. Taya mangsana Euis ngomong, Juragan Ukar lumpat datang ti hareupeun imahna.

“Hei, Eeng! Maneh teh saha anu wani-wani ngadeukeutan anak kuring?” bentak Juragan Ukar, suaranna tarik ngagetkeun duanana.

Juragan Ukar nyirikan Eeng ti handap ka luhur. “Maneh teu pantes pikeun anak kuring! Sadar diri atuh, maneh mah budak miskin! Na maneh boga impen bisa ngahontal Euis? Kabeh duit anu maneh boga ge moal cukup keur ngamajukeun kahirupan maneh, apanan teu nyandak untung keur hirup sorangan!”

Sanggeus dihina ku Juragan Ukar, Eeng nundutan, hatena karasa robih, sedih jeung kapegat. Sanajan asihna ka Euis kacida gedena, manehna sadar yen kahirupan miskinna memang jadi halangan pikeun ngadeukeutan Euis deui.

Dina hatena anu lara, Eeng mutuskeun pikeun ninggalkeun kampung jeung ngumbara ka kota gedé, dina niat pikeun ngarobah nasibna. Manehna rek ngabuktikeun yen hirupna teu kudu dipermalukan ku sabab miskin. Eeng mimiti kerja keras, ti mimiti ngagawe di bengkel, jadi buruh pasar, nepi ka ahirna meunang kasempetan ngadegkeun usaha sorangan di dunya tekstil.

Mangtaun-taun lila di kota, Eeng hasil ngadegkeun pabrik tekstil nu suksés. Ayeuna manehna geus jadi juragan nu berhasil, leuwih beunghar batan anu sempet dibayangkeun ku Juragan Ukar.

Hiji poe, waktu Eeng balik deui ka kampungna, kabeh jelema reueus ku kasuksésanna. Juragan Ukar oge ngadangu eta carita, jeung manehna ngarasa lepat ku hinaan nu kungsi ditujukeun ka Eeng. Dina hatena, Juragan Ukar hayang ngomean kasalahanana, sarta ngaharep Eeng bisa ngadeukeutan deui ka anakna, Euis.

Juragan Ukar datang ka imah Eeng. “Eeng, hampura dulur... Kuring salah. Dulu kuring ngahinakeun maneh kusabab miskin. Kuring teu nyangka, ayeuna maneh malah leuwih suksés batan nu lain-lain. Kuring miharep maneh daek malikan deui perasaan maneh ka Euis. Maneh ayeuna pasti bisa ngabahagiakeun manehna.”

Eeng ngadengekeun omongan Juragan Ukar bari tetep nundutan. Sanajan hatena pernah kacewak ku hinaan eta, Eeng ayeuna geus leuwih dewasa.

“Kuring ngahampura, Juragan. Tapi ayeuna, kahirupan geus beda. Abdi geus manggih jalan sorangan, sanajan perasaan ka Euis geus leungit ku waktu. Bagi abdi, naon nu kapungkur lain hal anu penting deui.”

Juragan Ukar nundutan leutik, sadar yen nu salah di mangsa katukang teu salawasna bisa dibenerkeun ku duit atawa posisi. Kasuksésan Eeng lain ngan saukur harta, tapi oge harga diri.

Akhirna, Eeng nuluykeun hirupna dina jalan anu pinuh ku kasuksesan, bari ngahargaan pelajaran hirupna. Juragan Ukar ngarti, kadang-kadang harta teu bisa ngabalikeun waktu, jeung asih nu leungit, moal bisa dibeli ku beunghar sabaraha oge. (Esbe)